07
ژانویه

ناتوانی جنسی در زنان و بررسی علل مختلف آن

ناتوانی جنسی در زنان اغلب زمانی توسعه می یابد که هورمون ها در جریان هستند،

مانند پس از تولد نوزاد و یا دوران یائسگی . بیماری عمده، مانند سرطان، دیابت، یا

قلب و رگ های خونی بیماری (قلبی عروقی)، همچنین می تواند باعث ناتوانی جنسی شود.

عواملی که به نارضایتی جنسی یا اختلال عملکرد کمک می کنند عبارتند از:

فیزیکی: هر یک از عوامل پزشکی، از جمله سرطان، نارسایی کلیه، بیماری MS، بیماری های قلبی و مشکلات مثانه، می تواند به ناتوانی جنسی در زنان منجر شود.

برخی داروها، از جمله برخی از داروهای ضد افسردگی، داروهای فشار خون،

آنتی هیستامین ها و داروهای شیمی درمانی، می توانند میل جنسی را کم و

توانایی بدن شما را برای رسیدن به اوج لذت جنسی کاهش  دهند.

هورمونی: سطوح پایین تر استروژن پس از یائسگی ممکن است به تغییرات در بافت آلت تناسلی  پاسخ های جنسی منجر شود.

کاهش استروژن منجر به کاهش جریان خون به منطقه لگن lمی شود، که می تواند  زمان رسیدن به ارگاسم را بیشتر کند.

پوشش واژن نیز نازک تر و انعطاف پذیری کمتر می شود، به خصوص اگر شما از نظر جنسی فعال باشید. این عوامل می تواند به مقاربت دردناک منجر شود.

میل جنسی نیز کاهش می یابد که سطوح هورمونی نیز کاهش می یابد.

سطح هورمون های بدن شما  نیز پس از زایمان و در طی شیردهی، می تواند به خشکی واژن منجر شود و می تواند تمایل شما به داشتن رابطه جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.

روانی و اجتماعی: اضطراب در صورت عدم درمان و یا افسردگی می تواند باعث ایجاد یا تشدید اختلال عملکرد جنسی شود.

نگرانی از بارداری و خواسته های یک مادر جدید ممکن است اثرات مشابهی داشته باشد.

درگیری طولانی با شریک زندگی  در مورد رابطه جنسی و یا دیگر جنبه های رابطه – می تواند پاسخ های جنسی را کاهش دهد.

ناتوانی جنسی در زنان

برخی از عوامل ممکن است خطر ابتلا به اختلال عملکرد جنسی را افزایش می دهد:

  • افسردگی یا اضطراب
  • بیماری های قلبی و رگ های خونی
  • شرایط عصبی، مانند آسیب نخاعی یا اسکلروز متعدد
  • نارسایی کلیه
  • برخی داروها، مانند داروهای ضد افسردگی و یا داروهای فشار خون بالا
  • عوامل عاطفی یا روانی و استرس
  • سابقه سوء استفاده جنسی

ناتوانی جنسی در زنان

انواع ناتوانی جنسی در زنان:

میل جنسی پایین. این رایج ترین اختلالات جنسی در زنان شامل فقدان میل جنسی و تمایل به رابطه جنسی است.

اختلال انگیختگی جنسی. تمایل فرد برای رابطه جنسی ممکن است دست نخورده باشد، اما مشکل انگیختگی دارد و یا قادر به تبدیل تحریک و یا حفظ انگیختگی در طول فعالیت جنسی نیست.

اختلال ارگاسم. فرد مشکل مداوم در رسیدن به ارگاسم پس از تحریک جنسی کافی و تحریک در حال انجام ، دارد.

اختلال درد جنسی. فرد همراه با تحریک جنسی یا تماس واژن درد را احساس می کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر مشکلات جنسی رابطه شما را تحت تاثیر قرار دهد و یا باعث نگرانی شما شده است، یک وقت ملاقات با دکتر خود برای ارزیابی، ترتیب دهید.